Metoda zgrzewania elektrycznego oporowego należy do najbardziej popularnych w przypadku łączenia ze sobą elementów wykonanych z metali. Do prowadzenia prac wykorzystuje się przeznaczone do tego celu zgrzewarki.
Zgrzewanie elektryczne oporowe dzieli się na:
- punktowe (jednostronne i dwustronne)
- doczołowe (zwarciowe, iskrowe)
- liniowe (na zakładkę, liniowo-doczołowe)
- garbowe
Zgrzewanie odbywa się w trzech fazach. Są to trzy fazy:
Faza 1 – dwa elementy lub więcej elementów przeznaczonych do łączenia są poddawane sile docisku elektrod, następnie są one dociśnięte razem i włączony zostaje prąd o wysokim natężeniu, co powoduje, że na powierzchni elementów wydziela się ciepło i tworzy się plastyczny metal – strefa ta nazywana jest jądrem zgrzeiny.
Faza 2 – jądro zgrzeiny jest coraz większe, aby uzyskać połączenie o odpowiedniej wytrzymałości, pojawiają się także zniekształcenia, co jest normalnym skutkiem ubocznym.
Faza 3 – gdy dopływ prądu zostaje odcięty, jądro zgrzeiny ma maksymalną wielkość, nadal jednak elementy dociskane są elektrodami, co powoduje, że rozpoczyna się proces krzepnięcia metalu i połączenie elementów.
